Σάββατο 16 Ιουνίου 2018

"Οι καλοί " της Χανα Κεντ, εκδόσεις Ίκαρος

Προσοχή : Νέα συνάντηση της Λέσχης θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 12 Νοεμβρίου το πρωϊ 10πμ-12πμ στη Δημοτική Κοινότητα Διονύσου αφού αναβλήθηκε η συνάντηση της Δευτέρας  01.10.2018.Θα αναλύσουμε το βιβλιο  "Οι καλοί "  της Χανα Κεντ, εκδόσεις Ίκαρος.

Η Ευγενία Μακαριάδη εγραψε για το εν λόγω βιβλίο:
 «ΟΙ ΚΑΛΟΙ» είναι το δεύτερο μυθιστόρημα της Χάννας Κεντ, βασίζεται, όπως και το πρώτο, «Έθιμα ταφής», σε αληθινή ιστορία. Τα συγκλονιστικά γεγονότα του έργου διαδραματίζονται στην Ιρλανδία- Κομητεία του Κέρι- το 1825 και συγκεκριμένα σε μια μικρή πεδιάδα ανάμεσα σε υψώματα και ποτάμια, όπου,  κατά τα θρυλούμενα, οι λιγοστοί κάτοικοι πιστεύουν σε  δαίμονες, οι οποίοι προκαλούν φθορές σωματικές, ψυχικές, υλικές και άλλες. Οι κάτοικοι  ευνοϊκά διατεθειμένοι προς τα κακά πνεύματα, τους αποκαλούν, κατ’ ευφημισμόν, «Οι Καλοί».
Η συγγραφέας απεικονίζει πιστά την εποχή, την νοοτροπία των ανθρώπων, τα ήθη και έθιμά τους, τις δοξασίες, το δόγμα της θρησκευτικής πίστης που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, τις κακολογίες, τους φθόνους σε κάθε τι ξένο ή παράξενο. Η φτώχεια, και τα επακόλουθα ενός ανελέητου σκληρού χειμώνα, που καταστρέφει λιβαδότοπους, χωράφια, μια χέρσα γη ακαλλιέργητη σε ακαλλιέργητους ανθρώπους του 19ου αιώνα.
Η Νόρα Λίχι μετά τον θάνατο της κόρης της φροντίζει μαζί με τον σύζυγό της, Μάρτιν, το εγγόνι της, τον Μίχολ, που πάσχει από μυϊκή παράλυση. Η ζωή της  γίνεται αβάσταχτη, όταν ξαφνικά πεθαίνει ο Μάρτιν. Η καθημερινή κούραση την αναγκάζει να βρει την νεαρή Μαίρη για βοηθό στο σπίτι. Ντρέπεται για το εγγόνι της που δεν μπορεί ούτε να μιλήσει και περπατήσει.  Αναπολεί την κόρη της, όταν ζούσε, και γέννησε τον Μίχολ. Τότε ήταν ένα φυσιολογικό και όπως έπρεπε παιδί. Σταμπαρισμένος ο Μίχολ από τους κατοίκους στην κοιλάδα, για τις αρρώστιες,  τη φτώχεια και τις κακοτυχίες τους.  Η Νόρα θέλει να απαλλαγεί από το κακό που δεν είναι άλλο από τον εγγονό της. Ζητάει τη βοήθεια μιας ηλικιωμένης μοναχικής γυναίκας, της Νανς, η οποία ξέρει να θεραπεύει με βότανα, αλλά έχει και τη φήμη μάγισσας. Η Νανς είχε έρθει από μακριά και εγκαταστάθηκε σ’ ένα καλύβι με την κατσίκα της, στην άκρη της κοιλάδας. Επιβιώνει με τη συλλογή βοτάνων και θεραπεύει αυτούς που ζητούν τη βοήθειά της και δεν είναι λίγοι.
Η Νανς επιβεβαιώνει την Νόρα ότι το παιδί είναι πράγματι στοιχειό και θα την βοηθήσει να επαναφέρουν το χαμογελαστό αγόρι που ήταν. Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό για το παιδί, έχει επιπτώσεις στη Νόρα, στη Μαίρη και ιδιαίτερα στην  Νανς που ούτως ή άλλως, ως ξένη,  θεωρούταν  γρουσούζα για τους χωρικούς της κοιλάδας. 

<< Η Νόρα χτένισε τα μπερδεμένα της μαλλιά με τα δάχτυλα και κοίταξε τον Μίχολ. Όταν τον χτύπησε, της είχε φανεί σαν να κρατιόταν στο χείλος ενός γκρεμού θεοσκότεινου∙ ένα βήμα της χώριζε από μια άβυσσο μαύρη, απ’ όπου –το ξερε- δεν θα μπορούσε ποτέ να γυρίσει. Ποιος ξέρει πού θα ‘χε φτάσει, αν δεν έμπαινε κείνη τη στιγμή η Μαίρη με το γάλα. Αν δεν την ξάφνιαζε και δεν την σταματούσε.
Τι έχω πάθει;
Η Νόρα πίστευε από πάντα πως ήτανε καλή γυναίκα. Καλόκαρδη. Αλλά πάλι, σκέφτηκε, μπορεί να ‘μαστε καλοί μόνο όταν η ζωή μας αφήνει να είμαστε καλοί. Μπορεί η καρδιά να σκληραίνει, όταν δεν έχει τα χάδια της καλοτυχιάς να την μαλακώνουνε.
Ο κατήγορος έμεινε σκεφτικός για μια στιγμή. «Θα πρέπει να ‘νιωσες μεγάλη ανακούφιση, κυρία Λίχι… Μια γυναίκα σου λέει πως δεν είναι παιδί, αλλά τελώνιο. Πόση ανακούφιση θα ‘νιωσες, καταλαβαίνοντας ότι δεν είχες υποχρέωση καμιά απέναντί του». Η Νόρα είδε τον δικηγόρο να σηκώνει ψηλά τα χέρια, γυρίζοντας προς τους ενόρκους. Στα πρόσωπά τους φάνηκε η δυσφορία τους. Κούνησε το κεφάλι της, ανήμπορη να μιλήσει. Δεν θα καταλάβαιναν. Δεν είχαν δει την τρομερή αλλαγή του παιδιού. Δεν ήταν πια άνθρωπος μέσα του. Μέχρι μέσα στα κόκαλά του είχε μπει το τελώνιο, το μαύρο σκληρόπετσο δαιμόνιο…
Η νύχτα ήρθε ξάστερη. Το φεγγάρι σηκώθηκε λεπτή γραμμούλα. Η Νανς κάθισε στις κρύες στάχτες του σπιτιού της και έσκαψε με τα χέρια, ώσπου ένιωσε ζεστασιά της φωτιάς στο χώμα. Μέσα κει πλάγιασε και σκεπάστηκε στις στάχτες>>.
Προσωπικά μου άρεσε το πρώτο βιβλίο της συγγραφέα, το «Έθιμα ταφής». Βρήκα το δεύτερο βιβλίο «Οι Καλοί» πιο αδύναμο του πρώτου και προβλεπόμενες οι εξελίξεις του. 

 Μετά την συνάντηση της ομάδας, η Αρετή Καράμπελα έγραψε σχετικά :
Το δεύτερο βιβλίο της Χάννα Κεντ, "Οι καλοί", μάγεψε την ομάδα, όπως συνέβη και με το πρώτο της "Έθιμα ταφής", από τις εκδόσεις Ίκαρος. Παρά τους κάποιους ενδοιασμούς για τις ομοιότητες των δύο βιβλίων- μια συνταγή επιτυχίας που επαναλαμβάνεται- οι αρετές και το γνήσιο υπόστρωμα του ταλέντου της συγγραφέως, είναι κοινός τόπος. Με την ίδια ανάγλυφη γλώσσα και τους σοφά χτισμένους χαρακτήρες, το βιβλίο προβάλλει τη φύση και τα όρια Του Καλού και του Κακού. Χωρίς στενά ηθικά πλαίσια, όταν δικαιολογείται πειστικά ακόμη και ο φόνος ενός μικρού άρρωστου παιδιού στο όνομα του δαιμονισμού του, η Κεντ μας θέτει ενώπιον της σκιερής πλευράς του εαυτού μας που αδειοδοτείται να υπάρχει  πλάι στη φωτεινή. Επιλέγοντας ένα ιστορικό πλαίσιο  παλαιότερης εποχής, με εμμονική προσήλωση στην ακριβή αναπάράστασή της, προβάλλει αξίες διαχρονικές και ανθρώπινες, επικαιροποιεί την ανάγκη ενίσχυσης του χαμένου εν πολλοίς συναισθητικού και ενστικτώδους εαυτού, τονίζει την αξία της προσφοράς στον Άλλο, τη μοναχικότητα ως μοίρα αναπότρεπτη των ανθρώπων που είναι διαφορετικοί.    Ό,τι χάνεται ανεπιστρεπτί από τον γνήσιο Εαυτό, διαμαρτύρεται απειλητικά και παράφωνα. Δαιμονοποιείται από τους υπόλοιπους και αποβάλλεται, μέχρι τα τεκμήρια της έλλειψής του να φανερωθούν. Τότε εναπόκειται στην ελεύθερη βούληση του καθενός να επιλέξει μεριά. Τη μεριά των καλών; Τη μεριά των κακών ή τη μεριά των καλόκακων; Μένει να το δούμε.