Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

"Με Μολύβι φάμπερ νούμερο δύο" της Αλκης Ζέη







Η Ομάδα Ανάγνωσης Διονύσου θα συναντηθεί στις 01/04/2014  ημέρα Τρίτη προκειμένου να συζητήσουμε το βιβλίο με τίτλο "Με Μολύβι φάμπερ νούμερο δύο " της Αλκης Ζέη 
 εκδ. Mεταίχμιο. 




 Η  Ομάδα Ανάγνωσης Διονύσου συναντήθηκε την Πρωταπριλιά και το βιβλίο της Αλκης Ζέη άρεσε στα μέλη μας.



Η Ευγενία Μακαριάδη έγραψε.
Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο
                                             της Άλκης Ζέη
                                             εκδόσεις Μεταίχμιο
έργα της:
Ο θείος Πλάτων,
Κοντά στις ράγες,
Το καπλάνι της βιτρίνας,
Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα,
Η μωβ  ομπρέλα, 
Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου,
Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της, κ.α..
Η γνωστή συγγραφέας μας αφηγείται την ζωή της σαν παραμύθι.
Πρωτοπρόσωπη  και γοητευτική η αφήγηση.
Μια ενδιαφέρουσα ζωή παράλληλη με την νεώτερη ιστορία της Ελλάδας: χούντα βασιλιά Γεωργίου και Μεταξά, γερμανική κατοχή, εμφύλιος και πάλι χούντα συνταγματαρχών...
Τα παιδικά, σχολικά  χρόνια και το καλό ξυσμένο μολύβι φάμπερ νούμερο δύο, που θα κάνει ένα παιδί συγγραφέα. Μια σχολική παράσταση κουκλουθεάτρου με δικό της σενάριο, τη δική της οδύσσεια με τέσσερις κλαψωδίες  και ήρωα-πρωταγωνιστή τον Κλούβιό της. Κλαψωδία νούμερο ένα «Ο Οδυσσέας και ο Κλούβιος στη Σκύλα και τη Χάρυβδη»....
Το τυχαίο και η τύχη μιας ζωής ανάμεσα σε λογοτέχνες, ζωγράφους, ηθοποιούς, σκηνοθέτες, καθηγητές, πνευματικούς ανθρώπους του θεάτρου, του κινηματογράφου, της λογοτεχνίας: η καλή «κολλητή» της φίλη, ηθοποιός και συγγραφέας, Ζωρζ Σαρή, οι ποιητές Γκάτσος, Ελύτης, οι συγγραφείς Διδώ Σωτηρίου, θεία της, Έλλη Παπά και .. και.. Κοσμάς Πολίτης,  Γιώργος Σεφέρης, Ελένη Βακαλό, Άγγελος Τερζάκης, Γιάννης Τσαρούχης, Χατζηκυριάκος Γκίκας,  Μάνος Χατζηδάκης, Μέντης Μποσταντζόγλου (Μποστ), Πατσιφάς, Καρύδης, Μάριος Πλωρίτης, Γιώργος Σεβαστίκολου, Κώστας Δεσποτόπουλος, Κώστας Αξελός, Νίκος Κούνδουρος, Ανδρέας Εμπειρίκος, Κάρολος Κουν... και.....και....
Η αδυναμία της Ζέης στις αρρώστιες και το πιάνο που πουλήθηκε για να γίνει καλά.
Τα ερωτικά γράμματα που έγραφε για λογαριασμό της δικής τους υπηρέτριας καθώς και των άλλων της γειτονιάς, που έμεναν μ’ ανοιχτό το στόμα και κείνη υπομειδιούσε μπρος στον θαυμασμό τους για την έξοχη γραφή της.
Η πανέμορφη μαμά της και αδελφή της Λενούλα (φαίνονται κι από τις φωτογραφίες που εμπεριέχονται στο βιβλίο).
Η πείνα κατά την κατοχή και η επιθυμία της Ζέης να ήταν γάτα, όταν είδε τη γάτα της γειτόνισσάς της που  ‘τρωγε κοτόπουλο.. και ήταν από τις λίγες φορές που ο πατέρας της δάκρυσε ακούγοντάς την.
Γραμμένο με χιούμορ, χαμόγελο και δάκρυ νοσταλγίας, σ’ όσους τα έζησαν και σ’ όσους αγαπούν την αλήθεια μέσα από τη λογοτεχνία.
Η καλή μας συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο στην αδελφή της, την όμορφη Λενούλα, και να τι γράφει στο οπισθόφυλλο: «Ευτυχώς που υπάρχει η αδελφή μου και η μνήμη της είναι αλάνθαστη και η ζωή της μπλέκεται με τη δική μου. Μόλις διάβασε αυτά που έγραψα μου είπε: «Έτσι ζήσαμε, έτσι ήταν αυτοί που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε». «Τώρα» της λέω, «που ξαναθυμήθηκες την ιστορία μας θα ‘θελες να είχαμε ζήσει μια άλλη ζωή;» «Με τίποτα» μου αποκρίθηκε αυθόρμητα. «Με τίποτα» συμπλήρωσα κι εγώ».